Volvo herziet de aandrijflijnen van zijn elektrische modellen. De grootste wijziging zit hem in het feit dat de single-engine versie voortaan achterwielaandrijving heeft. Een hoogst ongebruikelijke wisseltruc, die eigenlijk alleen met elektrische aandrijflijnen mogelijk is.
Van voorwiel- naar achterwielaandrijving
Het wijzigen van voorwiel- naar achterwielaandrijving zou de efficiëntie moeten verhogen. De permanente synchroonmotor die Volvo tot dusver voor de voorwielen gebruikte, kon niet mechanisch ontkoppeld worden. Als het vermogen van die motor – bij de versie met vierwielaandrijving – niet nodig is, draait die mee en zou dan zelfs energie recupereren. Bij de huidige modellen wordt de voorste motor daarom altijd een klein beetje geactiveerd. Dat heeft uiteraard een negatief effect op de efficiëntie. Daarom gaat men op de vooras voortaan een asynchrone synchroonmotor toepassen. Die zorgt niet voor dergelijke rendementsverliezen als hij spanningsloos is.
Tegelijkertijd geeft Volvo de modellen die eerst voorwielaandrijving hadden, voortaan dus achterwielaandrijving. Eigenlijk zoals de meeste moderne elektrische auto’s. Volvo zegt dat dit om ‘productieredenen’ is, al zijn tractieproblemen door het hoge koppel van een elektromotor bij achterwielaandrijving natuurlijk veel beter op te vangen.
Voordelen van een universeel/elektrisch platform
Die switch van voor- naar achterwielaandrijving is bij een auto met verbrandingsmotor nagenoeg niet te doen. Het verplaatsen van de verbrandingsmotor is daar volstrekt onmogelijk zodat je dan een cardanas naar de achteras zou moeten plaatsen. Daar moet maar net plek voor zijn. In Volvo’s Common Module Architecture (CMA) is plaats voor aparte motoren voor de vooras en achteras. Dan is het een stuk makkelijker te doen. Zo’n wijziging heeft uiteraard consequenties voor de wielophanging, die Volvo ongetwijfeld ook heeft moeten wijzigen.
Iets meer vermogen
De motor achterin de Standard Range versie heeft voortaan een motorvermogen van 175 kW. De Extended Range versie krijgt een 185 kW motor. Het systeemvermogen van het vierwielaangedreven model blijft 300 kW systeemvermogen, maar dat vermogen is voortaan verdeeld over een 180 kW motor op de achteras en een 120 kW op de vooras. Die laatste levert alleen vermogen naar behoefte.
Grotere accu
Die wijziging bij de motoren is niet de enige. De Volvo C40 en XC40 krijgen ook andere accupakketten. Groter, uiteraard. De versies met het grootste accupakket hebben straks netto 78 kWh tot hun beschikking. Dat accupakket is straks ook beschikbaar in de versies met één motor, die dan Extended Range heten. De WLTP-actieradius van de C40 met vierwielaandrijving neemt toe van 449 tot 507 kilometer. De nieuwe Extended Range met achterwielaandrijving komt zelfs tot 533 kilometer. De XC40 is iets minder aerodynamisch zodat de grootste actieradius bij dat model voortaan 515 kilometer is.
Laadsnelheid
De maximale DC-laadsnelheid van het 78 kWh is 200 kW, vergeleken met 150 kW van de huidige versie. Dat is het piekvermogen en dat zegt weinig over de prestaties over de gehele laadcurve. Dat blijkt wel uit het feit dat de laadtijd om de accu van 10 tot 80 procent op te laden met slechts één minuut afneemt.
Het “Standard Range” model blijft behouden maar heeft straks dus ook een achterin geplaatste motor. Deze behoudt het 67 kWh accupakket, wat voortaan goed is voor een WLTP-actieradius van 438 kilometer. Hiervan blijft de DC-laadsnelheid ongewijzigd.
Prijzen
De prijzen gaan wel behoorlijk omhoog. Het oude basismodel kostte net geen 45 mille. Voortaan beginnen de prijzen voor de elektrische XC40 bij bijna 48 mille. Het topmodel met twee motoren is voortaan verkrijgbaar vanaf €58.495. De modellen van de Volvo C40 zijn €1.500 duurder dan de vergelijkbare modellen van de XC40. De Volvo’s met de vernieuwde aandrijflijnen en accupakketten zullen komend voorjaar leverbaar zijn.
